Mijn ticket naar de nummer één van de ranking

Ik weet niet of het eigen is aan grote gezinnen, maar al van kindsaf aan zijn wij begaan met de "ranking". Ontelbare keren zaagden we onze ouders de oren van het hoofd om hun ranking prijs te geven. Praatjes dat we allevier op nummer één staan weerlegden we onlangs met een recent krantenartikel: wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat elke ouder zo zijn favoriet heeft.

Toen Zus 1 afstudeerde aan de unief werd zij getrakteerd op emotionele traantjes van de mama. Wanneer ik zeven jaar na datum hetzelfde diploma behaalde (met hogere scores nota bene) waren de traantjes helaas op. Stond ik dan misschien lager op de ranking dan zij? Als je de vierde in rij bent is het nu eenmaal moeilijk om nog iets "nieuws" te doen. Afstuderen, een rijbewijs halen, een huis kopen, een kind kopen, alles is me al driemaal voorgedaan.

Tot onze grote frustratie wou de mama haar ranking nooit openbaar maken. Sinds kort hebben wij echter een nieuw orakel. Eentje dat no nonsense zegt waar het op staat. Geef haar twee keuzes (oma of opa?, tante Femke of tante Eefje?) en Miep geeft zonder pardon haar ongezouten mening.

Een nummer één plaats verover je niet zomaar bij Miep. De smeekachtige toon van oma is haar te zielig, oma wil het té hard en wordt dan ook nooit gekozen. Nee, een nummer één positie moet je simpelweg verdienen. Met mijn laatste creatie ben ik tot het einde van mijn dagen gepromoveerd tot de primus van de familie.

Sinds ik haar het Sneeuwwitjeskleed gaf, is ze plotsklaps bereid om godbetert een appel te eten. Na ieder hapje valt ze dramatisch in elkaar en speelt ze haarfijn de scène uit de Disney-film na. Dat de gekneusde appel na de vijfde scène in de vuilnisbak vliegt, neemt oma er voor lief bij. "Ze heeft nu toch *iets* van fruit binnen", praat ze de verspilling goed. Maartje is met al haar enthousiasme een ideale dwerg. Even dacht ik eraan om een pinnemuts te maken en een baard met de restjes van Miep haar zsazsagilet, maar ik denk dat ik mij er beter op voorbereid dat Maartje stilaan ook een prinses zal willen zijn..

Patroon sneeuwwitjeskleed: Het grote Disney verkleedboek

Stoffen sneeuwwitjeskleed: gekocht bij een stoffenwinkeltje in Marseille

Discours over nicky velours

Ik moet opbiechten dat ik eerst geen voorstander was van nicky velours. Het deed me wat denken aan de schaamtelijke sponsen broekjes die de broekenplassers aan moesten in de kleuterklas. Maar de Zus wist mij te overtuigen met het ontwerp voor Mieps stoere kaptrui.

De restjes werden tot het allerlaatste millimetertje genuttigd in een broekje voor Maartje en een eerste overgooiertje.

Nicky velours: stoffenspektakel Gent

Patroon broekje: Ottobre herfst 2013

Patroon overgooiertje: zelf getekend op basis van gratis patroon overgooier Droomfabriek

De zsazsagilet

Als ik een nieuwe creatie ga brengen ten huize Miep, voel ik mij als een bange gladiator die voor de genadeloze Romeinse keizerin moet verschijnen. Ofwel krijg ik meteen een "thumbs up!" ofwel een schreeuwerige "NIET MOOI!". Manipuleren door zelf een "ooooooh"-geroep op gang te brengen heeft geen zin. Miep heeft intussen een eigen stijl en maakt elke morgen een scène voor de kleerkast.

Toen de Zus haar oog op de zsazsagilet had laten vallen, gaf ik mezelf 10% slaagkans bij de keizerin. Een schapenwollen herdersvestje voor een meisje dat vooral van roze, hello kitty en zwierige jurkjes houdt? Ik hield mijn hart al vast..

Ik troostte mij al met de gedachte dat Maartje de gilet wel zou doordragen, maar tot mijn grote verrassing fleurde Miep helemaal op toen ik mijn gilet bovenhaalde. "Ik doe mijn schaapje nooit meer uit!" vertrouwde ze haar mama stilletjes toe.

En de gladiator? Die kon opgelucht adem halen en de volgende uitdaging aangaan.

Gratis patroon gilet: Madame Zsazsa

Schapenvachtje: StoffenFee

Blauwe hertjesstof: Stoffenspektakel

Mijn persoonlijke mislukking

De Zus kocht twee schattige mutsjes voor Miep en Maartje. Dat het moeilijk zou zijn om een jas te vinden die goed zou passen bij de mutsjes zag zij niet als een probleem. Het enige obstakel was om een stof te vinden die goed past en dan kon ik mij voor het eerst aan een jasje wagen.

Ik zag de uitdaging helemaal zitten en pakte het aan zoals het hoort. Eerst het gekozen patroon tot in de puntjes observeren en in mijn hoofd het jasje al in elkaar steken. Ik vroeg raad aan het kraampje van Mertens op het stoffenspektakel en wandelde naar buiten met "tricotine", wat de jasjes heerlijk warm en toch niet "Michelin-achtig" moest maken.

Het werd mijn project waar ik het langste ooit aan gewerkt had. En ondanks mijn goede voorbereiding werd het mijn slechtste creatie ooit. De jas voor Miep bleek drie maten te groot, ook al had ik haar (tot haar groot amusement) zorgvuldig opgemeten. Maartjes jas is dan weer op het kleinste. Na anderhalve week als een kluizenaar aan de jasjes gewerkt te hebben met zo'n triest resultaat als gevolg wou ik dat die ongelukkige creaties voorgoed van mijn netvlies zouden verdwijnen.

Maar toen stuurde de Zus een reeks foto's door van twee apetrotse zusjes, aan het grinniken omdat ze "hetzelfdeuh" zijn..

Patroon jas Miep: ottobre winter 2008

Patroon jas Maartje: Unisex warm hoodie jacket dmk easy wear

Groene mantelstof: Stoffenspektakel

Blauwe knopen: Mertens

Het duracelkonijn

Mijn nichtje Maartje is één maar heeft meer energie dan een klas ADHD-kinderen samen. Mijn Zus werd dan ook wanhopig om Maartje te fotograferen met mijn assorti outfitje. Een hele dag door liep ze Maartje als een paparazzo achterna, om uiteindelijk de wanhoop nabij een reeks bewogen foto's door te mailen.

Bij deze: Maartje in actie!

Patroon broekje: ottobre herfst 2013

Patroon jasje: ottobre herfst 2013

Patroon pilotenmuts: gratis patroon Sew Liberated

Nicky velours: Stoffenspektakel

Bloemetjestricot: Stoffenkamer
Stofknopen: veritas

Dat zit wel snor!

Mijn zus is zot van snorren. De webshops lijken de laatste tijd al haar wensen in te vullen: een snorrenhalsketting, snorrenknoopjes, een snorrenlint, een strijkfiguur in de vorm van een snor, ze heeft het allemaal. Mocht de natuur een beetje willen helpen zou ze er nog een laten groeien ook. De knoopjes en het lint blijven al een tijdje liggen, hoe combineer je dan ook een rode snorrenknoop met een rok?

Toen de Zus met een snorrenstof kwam aanzetten was ik eerst de wanhoop nabij. Een erg leuk stofje, ik moest het haar nageven, maar een snorrenrok leek me wat te veel van het goeie. De minirok met zakjes uit het boek "Rokjes" van Neeltje Paulussen bracht soelaas. Een ideaal model om een stofje met print op een klassevolle manier te combineren. De zwarte katoen is van een stevige kwaliteit en blinkt een beetje. Zo wordt een ietwat kinderlijk stofje classy!

De Zus lijkt sprekend op het "MEEER"-mannetje van de bekende luminusreclame. Wanneer ik een nieuwe creatie aflever, is haar vaste reactie "oh zo wil ik er nog een" en dan maakt ze vijf nieuwe ontwerpen met andere stofjes. Kort na de snorrenrok moest er dan ook een volgend ontwerp volgen, zie hier: de hondjesrok!

Samen met de nieuwe ontwerpen krijg ik doorgaans ook nieuwe richtlijnen mee voor de maat. Dit keer mocht de hondjesrok toch wel een centimetertje breder zijn en een stukje langer. Enkele dagen later kreeg ik een bange e-mail van de Zus met als subject "delicaat". Blijkbaar zat de eerste rok toch wel meer snor dan de tweede hondjesrok maar of het een troost kon zijn dat Zus 2 suuuuuuupergoed stond met de hondjesrok? Zo is de wispelturigheid van Zus 1 toch nog goed uitgedraaid voor Zus 2!

Zwarte katoen: Stoffenspektakel

Snorrenstof: Cozette

Hondjesstof: Koekepeertje

Patroon: Minirok uit het boek "Rokjes" van Neeltje Paulussen